Απόφαση: Δε φταίει πάντα ο μεθυσμένος για το ατύχημα!

Σύγκρουση Αντιθέτως Κινουμένων

Αποκλειστική υπαιτιότητα του με υπερβολική ταχύτητα κινουμένου και εισελθόντος στο αντίθετο ρεύμα κίνησης, παραβιάζοντας διπλή διαχωριστική γραμμή, με αποτέλεσμα τη μετωπική σύγκρουση με το αντιθέτως κινούμενο κανονικά όχημα.

Κρίθηκε δε ότι το δικάσαν εφετείο διέλαβε επαρκείς και σαφείς αιτιολογίες σχετικά με τις συνθήκες του ατυχήματος, την υπαίτια συμπεριφορά οδηγού στενού συγγενή των αναιρεσειόντων και την έλλειψη υπαίτιας συμπεριφοράς του οδηγού, του ασφαλισμένου στην αναιρεσίβλητη ασφαλιστική εταιρία, αυτοκινήτου, δεν στέρησε την απόφασή του από νόμιμη βάση. Συνεπώς απαράδεκτα προβάλλονται ο πρώτος και δεύτερος λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 559 αρ. 19 του Κ.Πολ.Δ.

Μέθη Οδηγού (0,88 γρ)
Δεν τελεί σε Αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση του ατυχήματος

Το Εφετείο έκρινε ότι το γεγονός της ανίχνευσης οινοπνεύματος σε ποσοστό 0,88 γραμμ. ανά λίτρο αίματος στο βιολογικό υλικό του θανατωθέντος οδηγού, δεν τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση της ένδικης σύγκρουσης. Κρίθηκε ότι τα υποστηριζόμενα από τους αναιρεσείοντες περί ελλείψεως αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, επειδή δεν αναφέρεται σ’ αυτήν “αν ο παραπάνω οδηγός είχε τον πλήρη έλεγχο του οχήματός του και αν ενήργησε αποφευκτικό ελιγμό, αν και οδηγούσε υπό την επίδραση οινοπνεύματος” αβασίμως προβάλλονται, ενόψει του σαφώς εκτιθέμενου αποδεικτικού πορίσματος της προσβαλλόμενης απόφασης ότι, η ένδικη σύγκρουση προκλήθηκε από αποκλειστική υπαιτιότητα του ετέρου εμπλακέντος. Συνεπώς απορριπτέοι ως απαράδεκτοι και αβάσιμοι οι λόγοι της αίτησης αναίρεσης από το άρθρο 559 αριθ. 19 ΚΠολΔ.

Φωτογραφίες ως αποδεικτικό μέσο
Αναιρετική Διαδικασία κατ΄άρθρ. 559 αρ.20 ΚΠολΔ (1)

Απαράδεκτα προβάλλεται ο λόγος αναιρέσεως από το 559 αρ. 20 του Κ.Πολ.Δ., περί παραποίησης περιεχομένου εγγράφου, στην συγκεκριμένη περίπτωση προσκομισθείσας φωτογραφίας, διότι το εφετείο, στήριξε την κρίση του σε όλα τα προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα και ειδικότερα, στο πρόχειρο σχεδιάγραμμα για το ατύχημα που συντάχθηκε από τα αρμόδια όργανα τις τροχαίας και στις φωτογραφίες οι οποίες ελήφθησαν και όχι μόνο σε μια φωτογραφία.

Αναιρετική δίκη
Προϋποθέσεις παραδεκτού αιτήσεως αναιρέσεως
(Κ.Πολ.Δ. 566,558)

Αίτηση αναιρέσεως, κατά το μέρος που στρέφεται κατά εκείνων των αναιρεσιβλήτων, οι οποίοι δεν ήταν αντίδικοι των αναιρεσειόντων στην δίκη στο Εφετείο, όπου εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση , είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη.

Αδικοπραξία – Ευθύνη προς αποζημίωση – Προϋποθέσεις
(ΑΚ 297,298,300,330,914) (2)

Εφαρμογή της διάταξης 914 του ΑΚ σε περίπτωση υπαιτιότητας κατά την σύγκρουση αυτοκινήτων

Εφαρμοστέα είναι η διάταξη του άρθρου 914 του ΑΚ, ως προς την υπαιτιότητα των οδηγών αυτοκινήτων , τα οποία συγκρούστηκαν μεταξύ τους. Η δε παράβαση των διατάξεων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, δεν θεμελιώνει αυτή καθ΄εαυτή υπαιτιότητα στην επέλευση αυτοκινητικού ατυχήματος, αποτελεί όμως στοιχείο, η στάθμιση του οποίου από το δικαστήριο της ουσίας , θα κριθεί σε σχέση με την ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου, μεταξύ της πράξης και του επελθόντος αποτελέσματος. Τα πιο πάνω έχουν εφαρμογή και στην περίπτωση του άρθρου 10 του Ν. ΓΠΝ/1991, ως προς την υπαιτιότητα των οδηγών των συγκρουσθέντων αυτοκινήτων, κατά το οποίο είναι εφαρμοστέα η διάταξη του άρθρου 914 Α.Κ.

Αναιρετική Διαδικασία
κατ΄άρθρ. 559 αρ. 1 και 19

Η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας ως προς τη συνδρομή ή όχι πταίσματος του φερομένου ως υπόχρεου προς αποζημίωση ή συντρέχοντος πταίσματος του παθόντος, υπόκεινται στον έλεγχο του Αρείου Πάγου κατά τις διατάξεις του άρθρου 559 αρ. 1 και 19 Κ.Πολ.Δ., για ευθεία ή εκ πλαγίου παράβαση κανόνων του ουσιαστικού δικαίου, καθώς και για παράβαση των διδαγμάτων της κοινής πείρας, αφενός ως προς το αν τα πραγματικά περιστατικά που το δικαστήριο της ουσίας δέχθηκε ανελέγκτως ως αποδειχθέντα, συγκροτούν αντικειμενικά την έννοια του πταίσματος, αφετέρου ως προς την ορθή υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην αόριστη νομική έννοια της αιτιώδους συνάφειας, κατά πόσο δηλαδή τα περιστατικά αυτά του πταίσματος επιτρέπουν το συμπέρασμα να θεωρηθεί, αντικειμενικά, ορισμένο γεγονός ως πρόσφορη αιτία του ζημιογόνου αποτελέσματος.

Σχόλια –παρατηρήσεις

1. Φωτογραφίες ως αποδεικτικό μέσο

Οι φωτογραφίες ως αποδεικτικά μέσα εάν δεν ληφθούν υπόψη – ιδρύεται λόγος αναίρεσης. ΑΠ 443/2002 ΣΕΣυγκΔ 2002/360.

Δεκτές και οι προσκομισθείσες φωτογραφίες που απεικονίζουν τον τόπο του ατυχήματος που αποτελούν νόμιμο αποδεικτικό μέσο. Εφ.Αθ.4998/2006, ΣΕΣυγκΔ 2008/455, Εφ.Πειρ.565/1994, ΣΕΣυγκΔ 1994/455, Μον.Πρ.Αθ.4738/2002, ΣΕΣυγκΔ 2002/539

Ανατροπή Έκθεσης Αυτοψίας με μάρτυρες και φωτογραφίες αναφορικά με το ποιος ήταν ο οδηγός. ΑΠ 143/2011, ΕΣυγκΔ 20011/229

Η ολική καταστροφή δύναται να αποδειχθεί και από δήλωση ακινησίας σε συνδυασμό με προσκομιζόμενες φωτογραφίες. Μον.Πρ.Φλωρ.114/2003, ΣΕΣυγκΔ 2004/497

2. Ορθά το δικαστήριο δέχτηκε, ότι εφαρμοστέα είναι η διάταξη του άρθρου 914 του ΑΚ και στην περίπτωση κατά την οποία οχήματα συγκρούονται μεταξύ τους, από υπαιτιότητα των οδηγών . Η αδικοπρακτική ευθύνη, η οποία θεμελιώνεται στην διάταξη του ΑΚ 914, είναι θεμελιακή και εφαρμόζεται σε όλους τους κλάδους του ιδιωτικού δικαίου.